Böyle sanki hep yanındaymış gibi de değilmiş gibi.
Elini uzatsan ürkek kanatlarını çırparak kaçacak gibi de kendini sevdirebilirmiş gibi de.
Camlar kapalı gidecek yeri yok ama kelebek gitmek isterse o camlar elbet açılır ve bu güzel kelebek gitmek istediği yere özgürce gider. Belki geri döner, kim bilir?
Dokunmayı denemek mi lazım yoksa uzaktan bu güzelliği izlemeye devam edip onun rahatını bozmamak mı?
